Görevli sözcükler, cümlede belirli bir işlevi yerine getiren kelimelerdir. Bu kelimeler genellikle diğer sözcüklerin anlamını belirginleştirir, cümledeki sözcüklerin işlevini belirtir veya cümledeki bağlantıları kurarlar. Görevli sözcükler arasına noktalama işareti konulması, cümlede anlam karmaşası ve yanlış anlamaların oluşmasını engeller. Örneğin,
Ben, sen, o, biz, siz, onlar gibi zamirlerin arasına virgül konulur. Örnek: Ben, seni seviyorum.
Bağlaçlar arasına virgül veya bağlantı işareti konulur. Örnek: Seni seviyorum ama bazen sinirlerim bozuluyor.
Noktalama işaretleri, bir cümledeki sözcüklerin anlamını etkileyen farklı yapıların ayrılmasını sağlar. Mesela, yüklem-özne ilişkisini belirleyerek, özne ve yüklem arasında nokta, ünlem veya soru işareti gibi işaretler kullanılır. Örnek: Ali, dün araba kiraladı.
Sıfatlar ve zarflar, kendilerinden önceki sözcüklerin anlamını belirttiğinden, aralarına virgül konulmaz. Örnek: Beyaz bir ev.
Görevli sözcüklerin arasına doğru noktalama işaretlerinin yerleştirilmesi, cümledeki düzeni ve anlamı belirginleştirir. Ancak, aşırı veya yanlış noktalama işareti kullanımı, anlam karmaşasına ve yanlış anlamanın ortaya çıkmasına sebep olabilir. Bu nedenle, uygun noktalama işaretlerinin kullanımı dilin doğru kullanımı açısından önemlidir.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page